Η διθυραμβική υποδοχή του ΥΟΖΜΑ και η ελληνική απροθυμία να κινήσουμε την επιχειρηματικότητα στο πλαίσιο ενός ξεκάθαρου θεσμικού πλαισίου και οργανωμένων κρατικών δομών.
της Άννης Καρολίδου
Τον ισραηλινό οργανισμό ΥΟΖΜΑ τον υποδεχτήκαμε στην Ελλάδα, στις αρχές του 2014, με διθυραμβικά σχόλια, λες και μόνο η έλευσή του θα άνοιγε στη χώρα μας τον μαγικό κόσμο της καινοτομίας και όσα καλούδια αυτή υπόσχεται, αφού ένας από θεματικούς στόχους για την περίοδο 2014-2020 ( στόχος 1) είναι η «Ενίσχυση της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας».
Υπογράφηκαν συμβάσεις συνεργασίας και ο ΥΟΖΜΑ- που πράγματι έχει διαγράψει μία εντυπωσιακή πορεία στο Ισραήλ ενισχύοντας την επιχειρηματικότητα μέσα από τα venture capitals – κατέθεσε τις προτάσεις του στην ελληνική πλευρά.
Και τι λέει με αυτές τις προτάσεις; Σύμφωνα με την απάντηση του υπουργού Ανάπτυξης Ν. Δένδια, σε ερώτηση της βουλευτή Χρ. Γιαταγάνα, ο ΥΟΖΜΑ προτείνει σε γενικές γραμμές, αυτά που ήδη ξέρουμε, αυτά που ήδη έχουμε στην Ελλάδα, ασχέτως αν δεν τα εφαρμόζουμε αποδοτικά. Και φαίνεται πως δεν τα εφαρμόζουμε αποδοτικά, αφού σχεδόν το σύνολο των επιχειρήσεων κρέμεται από τις Τράπεζες για την εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων.
Ο ΥΟΖΜΑ προτείνει για την ανάπτυξη της καινοτομίας, τη δημιουργία ενός συστήματος που θα επιτρέπει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, των νέων και μικρών προφανώς, με επιχειρηματικά κεφάλαια συμμετοχών(τα venture capitals), με business angels, μέσα από θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων. Προτείνει επίσης κέντρα εκκόλαψης για την προώθηση εμπορεύσιμων ιδεών σε επιχειρήσεις.
Να πούμε ότι τα περισσότερα από αυτά τα έχουμε στην Ελλάδα. Τα venture capitals έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι πρώτες Θερμοκοιτίδες, δημιουργήθηκαν γύρω στο 2004-2005. Το θέμα, όπως υποστηρίζουν οι γνωρίζοντες και όπως εκ του αποτελέσματος μπορούμε να συμπεράνουμε, δεν είναι το αν έχουμε εργαλεία υποστήριξης της καινοτομίας στα χέρια μας, αλλά το πώς τα χρησιμοποιούμε, όταν τα χρησιμοποιούμε. Είναι εν πολλοίς το πώς αντιλαμβανόμαστε την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, πώς λειτουργούν οι δομές υποστήριξης της επιχειρηματικότητας σε σχέση με το οργανωμένο (;) κράτος.
Επίσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε με την «καινοτομία», που έχει γίνει η λέξη της μόδας στη μνημονιακή εποχή. Όπως κάποτε, πριν 10-15 χρόνια, όλοι μιλούσαν για «ποιότητα», τώρα όλοι μιλάνε για «καινοτομία», η οποία πολύ συχνά συγχέεται με την έρευνα, αν και πρόκειται για διαφορετικά πράγματα.
Ναι, η καινοτομία μπορεί να προκύπτει από την έρευνα, μα είναι κάτι άλλο. Κι αυτό που ενδιαφέρει ευρύτερα, γιατί μπορεί να έχει διάχυση στο επιχειρείν, είναι η …business καινοτομία και όχι τόσο η καινοτομία στις ερευνητικές διαδικασίες και πρακτικές. Επίσης, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η καινοτομία μπορεί να αφορά κάθε δραστηριότητα και κλάδο της οικονομίας κι όχι αναγκαστικά τη Νέα Οικονομία.
Μήπως θα πρέπει τελικώς το υπεύθυνο κράτος να βάλει ορισμένα κριτήρια, για να ορίζεται το τι είναι καινοτομικό; Κι επειδή η καινοτομία είναι πολύ ευρύτερη από την ευρεσιτεχνία, θα πρέπει να υπάρχει ένας φορέας υπεύθυνος που να πιστοποιεί το τι είναι καινοτομικό και ο οποίος να απονέμει και τα σχετικά πιστοποιητικά.
Ο ΥΟΖΜΑ λοιπόν, από ότι αντιλαμβανόμαστε, δεν έκανε κάποιες προτάσεις τρομερές και φοβερές, μάλλον θα πρότεινε αυτά που στο Ισραήλ όπως και σε πολλές άλλες χώρες είναι γνωστά και εφαρμόζονται ευρέως. Και στην Ελλάδα υπάρχουν φορείς που τα γνωρίζουν. Το ζήτημα, όπως στα περισσότερα πράγματα, είναι η οργάνωση της δράσης πάνω σε νέες βάσεις και με μία διαφορετική αντίληψη για το πώς λειτουργούμε, ιδιώτες, κράτος, ενδιάμεσοι φορείς κ.ο.κ.
Θα πρέπει όμως να κινηθούμε και μάλιστα ταχύτατα, αφού στο λεγόμενο νέο ΕΣΠΑ, για την περίοδο 2014-2020 τα κονδύλια που θα διατεθούν για την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία είναι αυξημένα και φθάνουν στα 1,17 δις. ευρώ, ενώ επιπλέον 437 εκατ. ευρώ προορίζονται για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Να κινηθούμε για να χρηματοδοτηθεί η καινοτομία και όχι να ψάχνουμε κάπου εκεί προς το τέλος του προγράμματος, να βρούμε να εντάξουμε δράσεις για να γράψουμε απορροφήσεις.
Τον ισραηλινό οργανισμό ΥΟΖΜΑ τον υποδεχτήκαμε στην Ελλάδα, στις αρχές του 2014, με διθυραμβικά σχόλια, λες και μόνο η έλευσή του θα άνοιγε στη χώρα μας τον μαγικό κόσμο της καινοτομίας και όσα καλούδια αυτή υπόσχεται, αφού ένας από θεματικούς στόχους για την περίοδο 2014-2020 ( στόχος 1) είναι η «Ενίσχυση της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας».
Υπογράφηκαν συμβάσεις συνεργασίας και ο ΥΟΖΜΑ- που πράγματι έχει διαγράψει μία εντυπωσιακή πορεία στο Ισραήλ ενισχύοντας την επιχειρηματικότητα μέσα από τα venture capitals – κατέθεσε τις προτάσεις του στην ελληνική πλευρά.
Και τι λέει με αυτές τις προτάσεις; Σύμφωνα με την απάντηση του υπουργού Ανάπτυξης Ν. Δένδια, σε ερώτηση της βουλευτή Χρ. Γιαταγάνα, ο ΥΟΖΜΑ προτείνει σε γενικές γραμμές, αυτά που ήδη ξέρουμε, αυτά που ήδη έχουμε στην Ελλάδα, ασχέτως αν δεν τα εφαρμόζουμε αποδοτικά. Και φαίνεται πως δεν τα εφαρμόζουμε αποδοτικά, αφού σχεδόν το σύνολο των επιχειρήσεων κρέμεται από τις Τράπεζες για την εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων.
Ο ΥΟΖΜΑ προτείνει για την ανάπτυξη της καινοτομίας, τη δημιουργία ενός συστήματος που θα επιτρέπει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, των νέων και μικρών προφανώς, με επιχειρηματικά κεφάλαια συμμετοχών(τα venture capitals), με business angels, μέσα από θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων. Προτείνει επίσης κέντρα εκκόλαψης για την προώθηση εμπορεύσιμων ιδεών σε επιχειρήσεις.
Να πούμε ότι τα περισσότερα από αυτά τα έχουμε στην Ελλάδα. Τα venture capitals έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι πρώτες Θερμοκοιτίδες, δημιουργήθηκαν γύρω στο 2004-2005. Το θέμα, όπως υποστηρίζουν οι γνωρίζοντες και όπως εκ του αποτελέσματος μπορούμε να συμπεράνουμε, δεν είναι το αν έχουμε εργαλεία υποστήριξης της καινοτομίας στα χέρια μας, αλλά το πώς τα χρησιμοποιούμε, όταν τα χρησιμοποιούμε. Είναι εν πολλοίς το πώς αντιλαμβανόμαστε την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, πώς λειτουργούν οι δομές υποστήριξης της επιχειρηματικότητας σε σχέση με το οργανωμένο (;) κράτος.
Επίσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε με την «καινοτομία», που έχει γίνει η λέξη της μόδας στη μνημονιακή εποχή. Όπως κάποτε, πριν 10-15 χρόνια, όλοι μιλούσαν για «ποιότητα», τώρα όλοι μιλάνε για «καινοτομία», η οποία πολύ συχνά συγχέεται με την έρευνα, αν και πρόκειται για διαφορετικά πράγματα.
Ναι, η καινοτομία μπορεί να προκύπτει από την έρευνα, μα είναι κάτι άλλο. Κι αυτό που ενδιαφέρει ευρύτερα, γιατί μπορεί να έχει διάχυση στο επιχειρείν, είναι η …business καινοτομία και όχι τόσο η καινοτομία στις ερευνητικές διαδικασίες και πρακτικές. Επίσης, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η καινοτομία μπορεί να αφορά κάθε δραστηριότητα και κλάδο της οικονομίας κι όχι αναγκαστικά τη Νέα Οικονομία.
Μήπως θα πρέπει τελικώς το υπεύθυνο κράτος να βάλει ορισμένα κριτήρια, για να ορίζεται το τι είναι καινοτομικό; Κι επειδή η καινοτομία είναι πολύ ευρύτερη από την ευρεσιτεχνία, θα πρέπει να υπάρχει ένας φορέας υπεύθυνος που να πιστοποιεί το τι είναι καινοτομικό και ο οποίος να απονέμει και τα σχετικά πιστοποιητικά.
Ο ΥΟΖΜΑ λοιπόν, από ότι αντιλαμβανόμαστε, δεν έκανε κάποιες προτάσεις τρομερές και φοβερές, μάλλον θα πρότεινε αυτά που στο Ισραήλ όπως και σε πολλές άλλες χώρες είναι γνωστά και εφαρμόζονται ευρέως. Και στην Ελλάδα υπάρχουν φορείς που τα γνωρίζουν. Το ζήτημα, όπως στα περισσότερα πράγματα, είναι η οργάνωση της δράσης πάνω σε νέες βάσεις και με μία διαφορετική αντίληψη για το πώς λειτουργούμε, ιδιώτες, κράτος, ενδιάμεσοι φορείς κ.ο.κ.
Θα πρέπει όμως να κινηθούμε και μάλιστα ταχύτατα, αφού στο λεγόμενο νέο ΕΣΠΑ, για την περίοδο 2014-2020 τα κονδύλια που θα διατεθούν για την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία είναι αυξημένα και φθάνουν στα 1,17 δις. ευρώ, ενώ επιπλέον 437 εκατ. ευρώ προορίζονται για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Να κινηθούμε για να χρηματοδοτηθεί η καινοτομία και όχι να ψάχνουμε κάπου εκεί προς το τέλος του προγράμματος, να βρούμε να εντάξουμε δράσεις για να γράψουμε απορροφήσεις.
voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου