Ικανοποιητικά έσοδα φέρνει η καλλιέργεια του γλυκάνισου, που ως προϊόν γνωρίζει ζήτηση τα τελευταία χρόνια. Με το κόστος εγκατάστασης και καλλιέργειας να ανέρχεται στα 200 ευρώ, το γλυκάνισο μπορεί να αποδώσει ένα ακαθάριστο κέρδος γύρω στα 800-900 ευρώ το στρέμμα.
Το γλυκάνισο -όπως αναφέρει στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- αναπτύσσεται σε περιοχές με ηπειρωτικό ή εύκρατο κλίμα, χωρίς πολύ έντονα χαμηλές θερμοκρασίες. Ολες οι πεδινές και ημιορεινές περιοχές της Ελλάδας όπου το κρύο δεν είναι πολύ έντονο, είναι κατάλληλες για την καλλιέργειά του. Συνήθως η καλλιέργειά του γίνεται χωρίς άρδευση και επομένως οι πιο κατάλληλες περιοχές είναι αυτές που έχουν βροχοπτώσεις τον Μάιο-Ιούνιο.
Τα εδάφη στα οποία καλλιεργείται είναι τα μέσης συστάσεως και καλά στραγγιζόμενα εδάφη.
Στην αρχή πριν από τη φύτευση γίνεται ένα όργωμα, στη συνέχεια προστίθεται μία ποσότητα οργανικής ουσίας και μετά γίνεται ένα φρεζάρισμα του χωραφιού. Ακολουθεί η σπορά του αγρού σε χωράφι καλά ψιλοχωματισμένο και στην κατάλληλη υγρασία.
Τεχνικές καλλιέργειας
Τα λιπάσματα που δίδονται στη βιολογική καλλιέργεια του γλυκάνισου θα είναι σύμφωνα με τον κανονισμό της βιολογικής γεωργίας που καθορίζει τα επιτρεπόμενα είδη των βιολογικών λιπασμάτων. Οι ανάγκες της καλλιέργειας αυτής σε θρεπτικά στοιχεία θα πρέπει να καλύπτονται με μία ποσότητα κοπριάς και με τα κατάλληλα λιπάσματα (βιολογικά ή χημικά) ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας, βιολογική ή συμβατική, και τη χημική ανάλυση του εδάφους.
Το γλυκάνισο καλλιεργείται με σπόρο που σπέρνεται στα πεταχτά ή με μηχανές. Η κατάλληλη εποχή για σπορά είναι την άνοιξη (Μάρτιο - Απρίλιο). Ο σπόρος πρέπει να είναι ενός ή δύο ετών γιατί μετά χάνει τη βλαστικότητά του.
Η ποσότητα του σπόρου που χρησιμοποιείται όταν η σπορά γίνεται με τα χέρια είναι 1,5-2,5 κιλά το στρέμμα. Με τις μηχανές χρησιμοποιείται 1-1,5 κιλά σπόρου το στρέμμα, η δε σπορά γίνεται σε γραμμές που απέχουν 0,45-0,70 μέτρα. Η σπορά πρέπει να γίνεται όταν το έδαφος έχει την κατάλληλη υγρασία. Η καλλιέργεια του γλυκάνισου είναι πολύ ευαίσθητη στην παρουσία ζιζανίων και γι' αυτό θα πρέπει να γίνεται καταπολέμηση. Ο καλύτερος τρόπος είναι με το σκάλισμα. Το πρώτο σκάλισμα γίνεται μετά το φύτρωμα των σπόρων, όταν τα φυτά έχουν ύψος 10cm. Με το σκάλισμα αυτό γίνεται και αραίωμα των φυτών. Σε κάθε σημείο αφήνουμε 3-4 φυτά. Στη συνέχεια γίνεται και δεύτερο σκάλισμα. Σε περίπτωση συμβατικής καλλιέργειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο ζιζανιοκτόνο.
Η συγκομιδή του γλυκάνισου γίνεται τον Ιούλιο με χορτοκοπτική μηχανή ή με τα χέρια. Στην περίπτωση της χορτοκοπτικής μηχανής, κόβονται οι καρποφόροι βλαστοί σε ένα ορισμένο ύψος από το έδαφος, ενώ με τα χέρια κόβονται μόνο οι καρποφόρες κορυφές.
Ακολουθεί αποξήρανση που γίνεται σε μικρούς σωρούς στο χωράφι ή σε ειδικό αλώνι και στη συνέχεια αλωνισμός με μηχανές. Η κατάλληλη εποχή για τη συγκομιδή είναι όταν οι σπόροι παίρνουν χρώμα γκριζοπράσινο. Η απόδοση το στρέμμα ανέρχεται σε 60-70 κιλά στις ξηρικές καλλιέργειες και 100-120 κιλά στις ποτιστικές.
Μόνο οι καρποί του χρησιμοποιούνται επειδή είναι πλούσιοι σε αιθέρια έλαια και πρωτεΐνες. Οι καρποί του γλυκάνισου χρησιμοποιούνται σαν άρτυμα σε διάφορα τρόφιμα. Επίσης χρησιμοποιείται στο ούζο και στο τσίπουρο. Η περιεκτικότητα των καρπών του σε αιθέρια έλαια είναι 1-4%. Το αιθέριο έλαιό του είναι καλύτερο και ακριβότερο από εκείνο του μάραθου γιατί περιέχει περισσότερη ανηθόλη. Το αιθέριο έλαιο παράγεται με απόσταξη στον ατμό και έχει χαρακτηριστική οσμή και γεύση, περιέχει δε κατά 75-90% την ανηθόλη, και 25% περίπου λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες, σάκχαρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου