Ακαθάριστο εισόδημα 500-700 ευρώ ανά στρέμμα προσφέρει στους παραγωγούς η ελληνική αραχίδα ή αράπικο φιστίκι. Εύκολη και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις η καλλιέργειά του
Εξαιρετικά μεγάλες προοπτικές παρουσιάζει η καλλιέργεια της ελληνικής αραχίδας, το γνωστό σε όλους αράπικο φιστίκι, η ζήτηση του οποίου στην εγχώρια αγορά καλύπτεται σχεδόν εξ ολοκλήρου με εισαγωγές από τρίτες χώρες, επειδή η παραγωγή στη χώρα μας είναι ελλειμματική.
Με τη στρεμματική απόδοση να κυμαίνεται μεταξύ 400-500 κιλά αράπικου φιστικιού και μία μέση τιμή 1,2-1,4 ευρώ το κιλό, το ακαθάριστο εισόδημα που δίνει αυτή η καλλιέργεια είναι 500-700 ευρώ ανά στρέμμα.
Η αραχίδα -όπως αναφέρει στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- προτιμά ελαφρά εδάφη, ώστε να μπορούν οι βλαστοί να εισέρχονται εύκολα στο έδαφος μετά τη γονιμοποίηση των ανθέων, αλλά και κατά το ξερίζωμα των φυτών να μην υπάρχουν απώλειες των καρπών κατά τη συγκομιδή. Το έδαφος που είναι καταλληλότερο είναι το καλά στραγγιζόμενο αμμοπηλώδες έδαφος.
Μπορεί το αράπικο φιστίκι να καλλιεργείται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από την Πελοπόννησο μέχρι την Ορεστιάδα, ωστόσο οι συνολικές εκτάσεις δεν υπερβαίνουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, με αποτέλεσμα η ζήτηση μέχρι σήμερα να καλύπτεται από εισαγόμενους ξηρούς καρπούς.
Αναμφίβολα πρόκειται για ένα προϊόν με καλές προοπτικές ανάπτυξης, καθώς η αγορά ξηρών καρπών σταθερά αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, με την εγχώρια κατανάλωση να εμφανίζει σταθερό ρυθμό αύξησης χρόνο με τον χρόνο. Η δε καλλιέργεια του αράπικου φιστικιού θεωρείται εύκολη, χωρίς ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες.
Οι σπόροι περιέχουν σε πολύ υψηλό ποσοστό (40-50%) λιπαρές ουσίες, από τις οποίες παράγεται εδώδιμο έλαιο υψηλής θρεπτικής αξίας (φιστικέλαιο), αλλά και ένα είδος βουτύρου (φιστικοβούτυρο). Επίσης καβουρδισμένοι οι σπόροι καταναλώνονται ως ξηροί καρποί, ενώ με κατάλληλη επεξεργασία δίνουν ένα υποκατάστατο του κακάο που χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική.
Το έλαιο της αραχίδας λόγω της χημικής του σύνθεσης είναι κατάλληλο για τηγάνισμα αλλά και για βιομηχανική χρήση, λόγω της ανθεκτικότητάς του στις υψηλές θερμοκρασίες. Επίσης και από άποψης θρεπτικής αξίας, είναι ένα έλαιο πολύ καλό για τη διατροφή των ανθρώπων.
Τα υπολείμματα της μεταποίησης των καρπών μετά την απομάκρυνση του ελαίου χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων.
Η αραχίδα, το φυτό από το οποίο παίρνουμε το αράπικο φιστίκι, είναι μονοετής καλλιέργεια και κατάγεται από τη Νότια Αμερική, ενώ οι Πορτογάλοι ήταν αυτοί που το έκαναν γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο. Σε πολλές χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Δ. Αφρική, η Ιαπωνία, η Κορέα και οι ΗΠΑ, είναι ένα από τα κυριότερα ελαιούχα φυτά μεγάλης καλλιέργειας
Δεν πρέπει να καλλιεργείται η αραχίδα σε ρηχά εδάφη που έχουν πρόβλημα με τη διάβρωση. Επίσης είναι ευαίσθητη καλλιέργεια στην υψηλή αλατότητα του εδάφους, ενώ δεν έχει μεγάλη ευαισθησία στα αλκαλικά εδάφη, αλλά προτιμά εδάφη με ρΗ κοντά στο 7.
Οι άριστες θερμοκρασίες της καλλιέργειας της αραχίδας είναι μεταξύ 25°-35°C. Επίσης χαρακτηρίζεται ως φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, αλλά οι καλύτερες αποδόσεις είναι εκεί που δεν λείπει η υγρασία στο έδαφος.
Δεν πρέπει η σπορά της αραχίδας να γίνεται επί μία μακρά σειρά ετών στο ίδιο το χωράφι. Θα πρέπει να εντάσσεται σε μία αμειψισπορά.
Η σπορά των σπόρων της αραχίδας αρχίζει με το καθάρισμά τους από τα περιβλήματα, τη διαλογή των σπερμάτων και την απολύμανση.
Οι αποστάσεις φύτευσης πρέπει να είναι 30-40 cm μεταξύ των γραμμών και 10-20 cm μεταξύ των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή, δηλαδή υπολογίζουμε μία πυκνότητα φυτών γύρω από 14.000 φυτά το στρέμμα.
Η σπορά με τα χέρια γίνεται με έναν σπόρο σε βάθος 3-5 cm ή με μία σπαρτική μηχανή. Για κάθε στρέμμα απαιτούνται 5-8 κιλά σπόρου. Στη χώρα μας η σπορά γίνεται στα τέλη Απριλίου μέχρι τέλη Μαΐου.
Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται όταν το 70-80% των λοβών είναι ώριμοι. Παράγονται συνήθως 400-500 κιλά το στρέμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου