Στις αρχές του 2000, ο 38χρονος σήμερα, Dennis Crowley, είχε τη φαεινή ιδέα να δημιουργήσει μια εφαρμογή για κινητά που θα βοηθούσε τον ίδιο και τους φίλους του να κλείνουν ραντεβού σε διάφορα μπαράκια της Νέας Υόρκης.
Ωστόσο δεν είχε ιδέα πως αυτή η κίνηση θα κατέληγε να έχει πάνω από 50 εκατ. χρήστες κάθε μήνα. Αυτό το διάστημα, μάλιστα κυκλοφορούν και φήμες ότι την εταιρεία του Crowley που σήμερα ονομάζεται Foursquare, ενδιαφέρεται να αποκτήσει η Yahoo. Όπως, πάντως, λέει στο Bloomberg ο Crowle, αν σταματούσε να υπάρχει η Foursquare, θα δημιουργούσε άλλη.
Το μεγάλο "μπαμ" με την εφαρμογή είχε γίνει το 2012. Τότε, όποιος είχε iPhone στις ΗΠ, χρησιμοποιούσε το συγκεκριμένο app για να κανονίσει σε ποιο από τα εκατοντάδες μπαράκια θα μπορούσαν να τον βρουν φίλοι και γνωστοί.
Όπως είχε πει ο ίδιος ο CEO της Foursquare, χρειάστηκε να διανύσει μακρύ δρόμο από τότε που ήταν ένας απένταρος δάσκαλος του σνόουμπορντ. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής που τον έκανε τελικά έναν πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία, εξασκούσε μονίμως την εμμονή του να στέλνει, μέσω της εφαρμογής που είχε σκεφτεί, τους φίλους του με τα "ιν" μπαράκια, ανανεώνοντας διαρκώς τον προκάτοχο του Foursquare: την εφαρμογή που δημιούργησε το 2000, με την ονομασία Dodgeball.
Τη δεκαετία του '90 ήταν ακόμα μαθητής. Ενας μαθητής που δεν είχε καμιά κλίση στις νέες τεχνολογίες και το μάθημα των υπολογιστών και που δεν ήταν ιδιαίτερα καλός ούτε στα μαθηματικά. Ωστόσο, μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τις βασικές στατικές ιστοσελίδες. Εμαθε πολλά γι' αυτές από ένα βιβλίο, ένα βιβλίο του τύπου "φτιάξτε έναν ιστότοπο σε 30 ημέρες".
Στο κολέγιο, θυμάται, πήγαινε σε ένα πάρτι, έβγαζε φωτογραφίες και τις ανέβαζε online. Έγραφε και ιστοριούλες και τις έστελνε στους φίλους του που πήγαιναν σε άλλα κολέγια. Στην πραγματικότητα, δημιουργούσε ένα photo book που μοιραζόταν με άλλους. Όπως θυμάται του έπαιρνε 4 ώρες να σκανάρει τις φωτογραφίες και 20 δολ. για να εμφανίσει το φιλμ. Αλλά λάτρευε αυτό που έκανε.
Στη συνέχεια, είχε την ιδέα να φτιάχνει οδηγούς πόλης. Ετσι, με το κινητό τους, οι άνθρωποι έβρισκαν ιδέες για το τι να κάνουν μετά τη δουλειά. Αυτό έκανε όταν εργαζόταν στη στάρταπ Vindigo. Ήταν ωραίο να βλέπεις τον κόσμο να χρησιμοποιεί κάθε βράδυ το app που έφτιαχνες εσύ κατά τη διάρκεια της μέρας.
Στα 25 του απολύθηκε από τη Vindigo και χώρισε με το κορίτσι του. Ηταν η χειρότερη εβδομάδα, θυμάται και είχε κλειστεί στο σπίτι του μη θέλοντας να βλέπει κανέναν. Τότε άρχισε να ασχολείται πάλι με την υπηρεσία Dodgeball που είχε δημιουργήσει, προσθέτοντας μια καινούργια δυνατότητα: να αποστέλλονται email στα κινητά όλων των επαφών που είχε συνδέσει στην υπηρεσία ενημερώνοντάς τους τι κάνει και πού είναι.
Κάποια στιγμή, πρόσθεσε στο Dodgeball και πληροφορίες χαρτών και GPS. Το ξεκίνησε σε πέντε πολιτείες ο 2004 και άρχισε να προσελκύει το ενδιαφέρον του κόσμου.
Κατά τύχη βρέθηκε κάποια στιγμή στη Google να συναντήσει κάποιον φίλο. Το ένα έφερε το άλλο και τελικά η Google του πρόσφερε δουλειά και στη συνέχεια αγόρασε τη Dodgeball.
Όταν ένα βράδυ ήταν σε ένα πάρτι έμαθε ότι η Google ετοιμαζόταν να κλείσει τρία projects: Notebook, το Dodgeball κι ένα τρίτο. Τότε ήρθε σε εκείνον και τους φίλους τουιδέα να ξεκινήσουν μια νέα εφαρμογή. Όπερ και εγένετο με καθημερινή δουλειά 18 ωρών μέσα σε μια κουζίνα, μέχρι που η εφαρμογή άρχισε να παίρνει τα πάνω της.
Από μια εταιρεία που ξεκίνησε με τρεις ανθρώπους, αυτή τη στιγμή, η Foursquare έχει γίνει μια επιχείρηση αξίας 650 εκατ. δολαρίων. Κι αυτό, γιατί ένας άνθρωπος ήθελε να έχει πάντα παρέα τους φίλους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου