Λένε ότι οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να τους αμφισβητήσει κι αυτό ισχύει για όλα- μεταξύ των οποίων, και για το γάλα.
Οσον αφορά λοιπόν το γάλα, οι αριθμοί λένε ότι η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος δεν φτάνει ούτε για ζήτω με βάση τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, όπως αποδεικνύεται και παρακάτω. Αρα το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι αν όλο αυτό το γάλα που λανσάρεται ως ελληνικό είναι πράγματι ελληνικό...
Και αν δεν είναι τότε γιατί φέρνει το ελληνικό σήμα και που είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να κάνουν το ρόλο τους πράξη...
Σύμφωνα λοιπόν με τελευταία αποκλειστικά στοιχεία, η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος φθάνει τους 600.000 τόνους περίπου. Από αυτούς οι 330.000 τόνοι γίνονται φρέσκο παστεριωμένο γάλα, οι 70.000 τόνοι γάλα υψηλής παστερίωσης, και οι 200.000 τόνοι λευκά τυριά. Από την άλλη, οι ανάγκες της εσωτερικής αγοράς σε γάλα και σε μεταποιημένα προϊόντα είναι 1,5 εκατ. τόνους (πριν την κρίση οι ανάγκες ανέρχοντο σε 1,8 εκατ. τόνους). Με βάση λοιπόν τα παραπάνω αγνοείται η τύχη 900 χιλ. τόνων που κανείς δεν ξέρει την προέλευσή τους και το βασικότερο που αυτό χρησιμοποιείται.
Παραγωγός μας αποκάλυψε ότι οι όποιοι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπάρχουν, ελέγχουν κατά τις εισαγωγές έτοιμο προϊόν και όχι ποσότητες που είναι προς επεξεργασία για τις οποίες δεν γίνεται και καμία καταγραφή.
Οι εισαγωγές γίνονται κατά βάση οδικώς με φορτηγά μέσα σε βυτία. Σε κάθε βυτίο χωρούν 25 τόνοι γάλακτος. Σχετικά με τις χώρες προέλευσης των εισαγωγών αυτές μπορούν να ποικίλουν και οι συνηθέστερες είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Δανία, η Ιταλία αλλά και Χώρες της Κεντρικής Ευρώπης όπως η Τσεχία. Οι πιο συνηθισμένες μορφές εισαγωγών είναι γάλα σε σκόνη, κατεψυγμένο αλλά και συμπυκνωμένο. Το τελευταίο όπως λέγεται προτιμάται ιδιαίτερα και λόγω της γεύσης που δίνει αλλά και της ποσότητας που εξάγει. Εάν σε ένα κιλό συμπυκνωμένο γάλα αναμειχθούν 3 κιλά νερό τότε αυτό μας δίνει 4 κιλά γάλα.
Παραγωγοί εκτιμούν ότι μετά και την χρονική επιμήκυνση της διάρκειας ζωής του γάλακτος οι εισαγωγές κτύπησαν κόκκινο. Θεωρούν ωστόσο, ότι οι περισσότερες εισαγωγές χρησιμοποιούνται στα γιαούρτια και στα τυριά αλλά και στο γάλα μακράς διάρκειας (όχι φρέσκο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου