Οι ελληνικές επιχειρήσεις, μετά από μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης, ενισχύουν την εξωστρέφεια τους. Ποιοι είναι οι δέκα παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν ως οι πιο σημαντικοί από τις επιχειρήσεις, προτού γίνουν επενδυτικά βήματα:
1. Σταθερότητα φορολογικού συστήματος. Η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος ιστορικά και η πρόθεση της φορολογικής διοίκησης να διατηρεί ένα ομοιογενές φορολογικό πλαίσιο λειτουργίας απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, καθώς είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να προσδιοριστούν ο συντελεστής απόδοσης και η βιωσιμότητα μιας επένδυσης.
2. Διαφάνεια και αποτελεσματικότητα φορολογικής διοίκησης. Η διαφάνεια στις σχέσεις της φορολογικής διοίκησης της χώρας με τις επιχειρήσεις και τους αλλοδαπούς επενδυτές είναι ένας θεμελιώδης παράγοντας, ο οποίος θα μπορούσε να καταστήσει το περιβάλλον λειτουργίας της ίδιας της επένδυσης αλλά και του επενδυτή μη προσοδοφόρο.
3. Συντελεστής φορολογίας εταιρειών. Ο ισχύων συντελεστής φορολόγησης των επιχειρήσεων στη χώρα αναφοράς και οι προθέσεις τής εκάστοτε φορολογικής διοίκησης να αυξήσει ή να μειώσει τον αντίστοιχο συντελεστή στο άμεσο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον είναι σημεία που θα πρέπει να διερευνηθούν, καθώς έχουν άμεση χρηματοοικονομική επίδραση σε μια επένδυση.
4. Συντελεστής παρακράτησης φόρου. Σημαντικός είναι ο συντελεστής παρακράτησης φόρου που ίσως να ισχύει κατά τη διανομή μερισμάτων από την εταιρεία-στόχο προς την ελληνική μητρική της, διότι είναι πιθανό να περιορίσει σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικά το μέγεθος των χρηματικών εισροών/αποδόσεων που παράγει η επένδυση.
5. Συντελεστής έμμεσης φορολογίας. Το σύστημα έμμεσης φορολογίας και επιβολής τελών στη χώρα εγκατάστασης της επένδυσης είναι ένας παράγοντας που θα μπορούσε να επιβαρύνει σημαντικά από άποψη κόστους την εταιρεία-στόχο, αλλά και την ελληνική εταιρεία-επενδυτή στις συναλλαγές της με τη θυγατρική της.
6. Ταχύτητα επιστροφής φόρων. Η ταχύτητα επιστροφής διαφόρων φόρων από τον κρατικό μηχανισμό της χώρας επένδυσης προς τις επιχειρήσεις είναι κρίσιμη, καθώς μπορεί να επηρεάσει άμεσα τη ρευστότητα της επένδυσης.
7. Φορολογική συμμόρφωση. Το διοικητικό και οικονομικό κόστος που απαιτείται σε σχέση με τη διατήρηση της φορολογικής συμμόρφωσης της εταιρείας-στόχου σε ικανοποιητικά επίπεδα θα μπορούσε να επηρεάσει επιβαρυντικά τη λειτουργία της επένδυσης.
8. Συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολόγησης.Tο δίκτυο συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολόγησης που έχει συνάψει η χώρα επένδυσης με τη χώρα μας αλλά και με άλλες χώρες είναι σημαντικό. Εάν αυτό είναι από πολύ περιορισμένο έως ανύπαρκτο, τότε είναι πολύ πιθανό η πλειονότητα των συναλλαγών της εταιρείας-στόχου με επιχειρήσεις που έχουν τη φορολογική κατοικία τους σε άλλες χώρες να επιβαρύνεται σημαντικά από φορολογική άποψη και για τις δύο πλευρές των συναλλασσομένων.
9. Φορολογικό κόστος μελλοντικής εξόδου από μια επένδυση. Η ύπαρξη ή όχι φόρου κεφαλαιακών κερδών κατά την πώληση μιας επένδυσης είναι ένας παράγοντας που οι επενδυτές πρέπει να εξετάσουν κατά το πρώτο στάδιό της, αφού θα επηρεάσει τον σχεδιασμό του τρόπου με τον οποίο αυτή θα πραγματοποιηθεί.
10. Ελληνικό φορολογικό σύστημα. Εάν θεωρείται η χώρα επένδυσης «φορολογικός παράδεισος» από τις ελληνικές φορολογικές Αρχές, είναι μια πτυχή της επένδυσης που θα πρέπει να ερευνηθεί διεξοδικά, διότι μπορεί να δημιουργήσει –μεταξύ άλλων– και σημαντικές επιπλοκές στη φορολόγηση της ελληνικής μητρικής εταιρείας σε σχέση με αυτή την επένδυση.
Χρήστος Κρέστας
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου