Κείμενο: Ντένη Καλλιβωκά, Φωτογραφία: Διονύσης Ματιάτος
Ο Alex Kratena, bartender του The Artesian Bar στο ξενοδοχείο Langham, που βραβεύεται επί σειρά ετών ως ένα από τα καλύτερα μπαρ παγκοσμίως, ήρθε στην Αθήνα ως κριτής στον τελικό του διαγωνισμού κοκτέιλ βacardi Legacy Global Cocktail Competition. Βρήκαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να μας μιλήσει γι' αυτόν τον παγκοσμίου φήμης θεσμό αλλά και για τη δουλειά του.
«To βacardi Legacy έχει ως φιλοσοφία να ενθαρρύνει τους συμμετέχοντες να χτίσουν τη δική τους “κληρονομιά” στον χώρο», λέει αρχίζοντας να αναπτύσσει το σκεπτικό του. Δίνει ως παράδειγμα τον νικητή του διαγωνισμού του 2012, τον Ιάπωνα Shingo Gokan, που άνοιξε μπαρ στη Σαγκάη με το όνομα του ποτού με το οποίο κέρδισε. «Είναι, πραγματικά, ένας διαγωνισμός που μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή» συμπληρώνει, ενώ μιλά με τα καλύτερα λόγια και για τον Στέλιο Παπαδόπουλο, τον Ελληνα νικητή του βacardi Legacy, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον παγκόσμιο τελικό στη Ρωσία.
Επί προσωπικού, τώρα. «Οταν ήμουν μικρός, στην Τσεχία, ονειρευόμουν να γίνω εκατομμυριούχος»! Τελικά έγινε bartender! «Σκεφτείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν με τα χέρια, άλλοι που δουλεύουν με το μυαλό, άλλοι με το πάθος, με την καρδιά. Οπωσδήποτε ο bartender θα πρέπει να δουλεύει και με τα τρία ταυτόχρονα. Και όλα αυτά να τα συνοδεύει με ένα χαμόγελο. Οχι και το πιο εύκολο, ε; Εάν δεν χαμογελάς, στο μαγαζί θα είσαι μόνος... Αλλωστε η καλύτερη στιγμή όταν δουλεύεις σε ένα μπαρ είναι όταν έρχεται ο πελάτης και σου λέει ένα ειλικρινές: “σ' ευχαριστώ πάρα πολύ”».
Ο Kratena ανήκει στους πλέον πρωτοπόρους στον χώρο του. Πολλά από όσα εφαρμόζει κάθε φορά στην καινούργια κάρτα τού The Artesian Bar είναι οι τάσεις των επόμενων μηνών παγκοσμίως! «Υπάρχει μια σαφής οικουμενική τάση: η επιστροφή στην απλότητα. Η έμφαση δίνεται στο προϊόν, που αποκτά όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα, αλλά και στα επιμέρους υλικά. Από μόνο του αυτό αποτελεί μια τεράστια μεταστροφή στον χώρο του κοκτέιλ και ξεφεύγει από την παραδοσιακή του έννοια. Παράδειγμα: υπάρχουν πλέον μπαρ στο Λονδίνο που δεν χρησιμοποιούν εσπεριδοειδή για την οξύτητα ή δεν χρησιμοποιούν καθόλου πάγο. Αλλοι συνηθίζουν τηνπαλαίωση των κοκτέιλ σε δερμάτινους ασκούς. Τέλος, υπάρχει μια τάση με τις πρωτογενείς γεύσεις, όπως τα μανιτάρια. Μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για να αρωματίσεις, να προσθέσεις γεύσεις, να τα κάνεις infuse στα αποστάγματα». Νέο αντικείμενο των εξερευνήσεών του τα conceptual κοκτέιλ. Το κοκτέιλ ως ολοκληρωμένη εμπειρία. Οπως το For Ever Young στο τωρινό μενού, που είναι εμπνευσμένο από τον Oscar Wilde. «Σκεφτείτε το σαν το πορτρέτο του Dorian Grey, όπου όμως τη θέση του πίνακα έχει πάρει ένας καθρέφτης, στον οποίο εσύ παρατηρείς τον εαυτό σου να πίνει το κοκτέιλ με ένα καλαμάκι που διαπερνά από μια τρύπα τον καθρέφτη. Μυρίζει άρωμα αψεντιού που καίγεται από την πίσω πλευρά, ενώ εσύ πίνεις και παραμένεις νέος, την ώρα που τα υπέροχα μοβ και ροζ λουλούδια στο βάζο από πίσω σου γερνάνε! Είναι ένα concept που ή το αγαπάς ή το μισείς! Σπάνια απλώς το αποδέχεσαι...»
Αρκετά ριζοσπαστικό, έτσι δεν είναι; «Εάν κάνεις πάντοτε αυτό που έκανες, θα παίρνεις πάντοτε αυτό που είχες! Με αυτό θέλω να πω ότι εάν συνεχίσεις να κάνεις τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο, δεν θα εξελιχθείς ποτέ!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου