Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Τα προβλήματα της Ελληνικής κτηνοτροφίας με στοιχεία & αριθμούς !


Μπορεί η ελληνική κτηνοτροφία να ξεφύγει από τη μιζέρια; Μπορούν οι 55 χώρες όπου πάει η ελληνική φέτα να γίνουν 65, 75, 105 και η Ελλάδα να σταματήσει να αιμορραγεί κατά 2 δισ. ευρώ το χρόνο από εισαγωγές γάλακτος - κρέατος;
Συνδυαστικές μεθόδους για να σταματήσει ο κατήφορος της κτηνοτροφίας πρότειναν οι παραγωγοί γάλακτος - κρέατος κατά τη χθεσινή έναρξη της Πανελλαδικής τους Συνδιάσκεψης σε ξενοδοχείο της Αθήνας.

Σε καιρούς Μνημονίου έχουν δεχτεί τις μεγαλύτερες πιέσεις από όλη την πρωτογενή παραγωγή, σε σημείο πάνω από 15.000, κυρίως αγελαδοτρόφοι, να έχουν εγκαταλείψει την κτηνοτροφία.

«Υπάρχουν κρεοπώλες που παίρνουν ένα ελληνικό μοσχάρι κάθε τρεις μήνες και πωλούν όλα τα προϊόντα τους για ελληνικά», είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ), Τάκης Πεβερέτος.


Η γαλακτοκομία

Στη χώρα μας παράγονται, κατά τον Λευτέρη Γίτσα, αντιπρόεδρο του ΣΕΚ, 630.000 τόνοι πρόβειου και γίδινου γάλακτος, από τους οποίους το 90% του πρόβειου και το 80% του γίδινου τυροκομείται. Το 78% των προβάτων και το 91% των αιγών εκτρέφονται σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές της χώρας. Κατά 75% παράγονται μαλακά τυριά και κυρίως φέτα.

Η φέτα έχει τζίρο 1 δισ. το χρόνο, ενώ οι εξαγωγές φέτας, σύμφωνα με τον Τάκη Πεβερέτο, εν μέσω κρίσης σημείωσαν αύξηση της τάξης των 36.000 τόνων, συνεισφέροντας στην ελληνική οικονομία 200 εκατ. ευρώ. Το 40% της παραγωγής φέτας πηγαίνει πλέον στο εξωτερικό, αντί για 10% που ήταν παλαιότερα.

Παρατηρήθηκε ωστόσο μείωση αιγοπρόβειου γάλακτος κατά 92.000 τόνους την περίοδο 2011-2012, η οποία συνεχίζεται και το 2013, αλλά και μείωση της παραγωγής φέτας το 2012 κατά 15.000 τόνους.

Την εξαγωγική δραστηριότητα της φέτας ουδόλως καρπώθηκαν οι παραγωγοί, που πληρώνουν το μάρμαρο των μεταχρονολογημένων επιταγών, της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά, του προβλήματος με την ΑΓΝΟ, ενώ λόγω πώλησης της κρατικοσυνεταιριστικής εταιρείας Δωδώνη, η οποία επηρέαζε θετικά τις τιμές υπέρ του παραγωγού, μειώθηκε η τιμή γάλακτος που δίνεται στους παραγωγούς.


Τι ζητούν οι κτηνοτρόφοι

Οι κτηνοτρόφοι θεωρούν ότι, για να ξεφύγει ο κλάδος από το αδιέξοδο που βρίσκεται σήμερα, χρειάζεται να γίνουν άμεσα διορθωτικές παρεμβάσεις:

* Μείωση του κόστους παραγωγής με ό,τι αυτό συνεπάγεται: μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και υπερφορολόγησης, καθώς και τιμών ζωοτροφών και ενέργειας.

* Επιστημονική στήριξη των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.

* Γενετική βελτίωση των ζώων και των υπαρχουσών φυλών. Μόλις πέντε ελληνικές φυλές προβάτων έχουν απομείνει χωρίς ορατό κίνδυνο εξαφάνισης, από τις 32 φυλές που υπήρχαν, που είναι περισσότερο προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματικές συνθήκες, αλλά δεν έχουν μεγάλη παραγωγή γάλακτος.

* Χρηματοδοτικά εργαλεία για δανειοδότηση.

* Γρήγορη αδειοδότηση κτηνοτροφικών μονάδων. Στο εξωτερικό η αδειοδότηση κτηνοτροφικών μονάδων γίνεται κατά μέσον όρο εντός 11 ημερών, στην Ελλάδα ο μέσος όρος αναμονής είναι δύο χρόνια!

* Ελεγχος και ξερίζωμα των ζωονόσων, διότι υπήρξε πρόβλημα και με την τρομώδη νόσο και το μελιταίο πυρετό (βρουκέλλωση) και τη φυματίωση. Οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι ζήτησαν χθες, εφ' όσον υπάρχει συνάδελφός τους που το κοπάδι του υποτροπιάζει συστηματικά, να μην παίρνει εφ' εξής επιδότηση.

* Ρύθμιση χρεών κτηνοτρόφων και κούρεμα και άμεση ανάκληση των χρεών που έχουν σταλεί για είσπραξη στο Δημόσιο Ταμείο διότι υπάρχει απειλή για απαλλοτριώσεις σε εκμεταλλεύσεις.

* Ιδρυση Νέας Αγροτικής Τράπεζας για τη χρηματοδότηση των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, με τη χορήγηση χαμηλού επιτοκίου, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη.

* Ιδρυση διεπαγγελματικών οργανώσεων και μείωση του αριθμού των μελών για δημιουργία συνεταιρισμού, όπως προβλέπεται από το νόμο 4015, ώστε με πέντε μέλη να μπορεί να δημιουργηθεί συνεταιρισμός γάλακτος, κρέατος ή σε κάθε περίπτωση γαλακτοκομικών προϊόντων.

* Επίλυση του ζητήματος των επιλέξιμων βοσκοτόπων.

* Ανανέωση του κλάδου και εκπαιδευτική κατάρτιση των νέων κτηνοτρόφων.

* Μάρκετινγκ κτηνοτροφικών προϊόντων, προώθηση των εξαγωγών σε φέτα και γιαούρτι, που θεωρούνται συγκριτικά πλεονεκτήματα.

* Καθιέρωση και χρήση κινητών σφαγείων, ώστε να σταματήσει το αλαλούμ στα νησιά.

* Ελεγχοι στην αγορά σε γάλα και κυρίως σε βόειο κρέας, διότι τα περισσότερα, με ευθύνη ορισμένες φορές και κτηνοτρόφων, βαφτίζονται ελληνικά, ενώ δεν είναι.


ΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ,  Ελευθεροτυπία