«Ξεχάστε το πρόβλημα του χρέους! Οργανώστε τον ιδιωτικό σας τομέα και μετατρέψτε τον από βαρίδι, όπως είναι σήμερα, σε οδηγό για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας». Το μήνυμα του Ρίτσαρντ Χάρις προς την Αθήνα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. Για τον καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, η Ευρώπη -και η Ελλάδα εντός αυτής- έχει πάρει λάθος δρόμο.
Υπάρχει μια μονοσήμαντη εστίαση σε ένα «Σχέδιο Α», το οποίο εστιάζει υπερβολικά στις περικοπές των δημοσίων δαπανών, επισημαίνει μιλώντας αποκλειστικά στην «ΗτΣ». Όμως, προσθέτει, αυτή η τακτική έχει οδηγήσει σε υφέσεις και δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο «Σχέδιο Β» για να αντιστραφεί η κατάσταση. Κι αυτό δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα της Ελλάδας αλλά κι άλλων ευρωπαϊκών χωρών, του Ηνωμένου Βασιλείου συμπεριλαμβανομένου!
Για τον κ. Χάρις, τα προβλήματα της βρετανικής οικονομίας μοιάζουν αρκετά με τα αντίστοιχα της ελληνικής. Όπως εξηγεί, η εκεί συντηρητική κυβέρνηση «πίστεψε ότι ο αρνητικός για την οικονομία αντίκτυπος των δραστικών περικοπών στις δημόσιες δαπάνες θα αντισταθμιζόταν από ανάκαμψη του ιδιωτικού τομέα». Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ, διότι η δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα «σκόνταψε» στην κάμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης. Ο συνδυασμός της διεθνούς οικονομικής επιβράδυνσης, εξηγεί ο κ. Χάρις, «με τις βαριές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες είχαν ως αποτέλεσμα την ύφεση. Όπως ακριβώς και στην Ελλάδα! Επομένως, τονίζει, το πρόβλημα είναι στη συνταγή».
Ωστόσο, προσθέτει, «αυτό το συμπέρασμα μπορεί να αποβεί αποπροσανατολιστικό για τα προβλήματα της Ελλάδας και αυτά που χρειάζεται επειγόντως να κάνει για να τα επιλύσει».
Σύμφωνα με τον κ. Χάρις, ανάμεσα στη βρετανική και την ελληνική οικονομία υπάρχει μια ουσιαστικότατη διαφορά: η πρώτη είναι ανταγωνιστική. Γι' αυτό και καλεί την κυβέρνηση, την Τράπεζα της Ελλάδας και τους υπόλοιπους κοινωνικούς φορείς της Ελλάδας να σταματήσουν να εστιάζουν στο μακροοικονομικό πρόβλημα: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, διότι η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνεται». Αντίθετα, λέει, η Αθήνα πρέπει να επικεντρωθεί στη ρίζα του προβλήματός της που είναι? μικροοικονομικό.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καθόλου τομέας Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D). Ενδεικτικά, το ποσοστό R&D της Ελλάδας αντιστοιχεί μόλις στο 0,1% του ΑΕΠ της, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στο 1% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια η Ελλάδα δεν καινοτομεί. Όλες οι ανάγκες της για καινοτομία ικανοποιούνται με εισαγωγές», επισημαίνει ο κ. Χάρις. Κι αυτό, τονίζει, είναι κάτι που δεν διορθώνεται ούτε με περικοπές μισθών και συντάξεων ούτε με μαζική αναδιάρθρωση χρέους.
«Το μακροοικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας θα διορθωθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο», υποστηρίζει ο κ. Χάρις. «Αν όμως δεν οργανωθεί ο ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας ώστε να γίνει πιο παραγωγικός, πιο δυναμικός και πιο καινοτόμος, τίποτα δεν θα αλλάξει και η χώρα θα καταλήξει σύντομα εκεί που βρίσκεται σήμερα», συμπληρώνει.
Τι πρέπει να γίνει; Ο ίδιος θεωρεί απόλυτη ανάγκη τη διαμόρφωση μιας βιομηχανικής στρατηγικής που θα δώσει κατευθύνσεις στην οικονομία, θα διαμορφώσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο για τη δραστηριότητα των επιχειρήσεων και θα απελευθερώσει τις δυνάμεις της οικονομίας.
Η Ελλάδα, λέει, χρειάζεται ένα είδους «New Deal» τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό της τομέα, το οποίο όμως δεν θα εστιάζει στις περικοπές μισθών, αλλά στη στρατηγική των ελληνικών επιχειρήσεων. Όπως εξηγεί, οι περικοπές μισθών δεν ευνοούν τόσο την ανταγωνιστικότητα των τελευταίων διότι επιτείνουν την ύφεση: «Η ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα δεν μπορεί να βελτιωθεί δίχως ισχυρή εγχώρια ζήτηση»!
Who is Who
Ο Ρίτσαρντ Χάρις είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης. Έχει εργαστεί εκτεταμένα ως εξωτερικός σύμβουλος των βρετανικών κυβερνήσεων σε θέματα Εμπορίου, Επενδύσεων και Μεταποίησης.
Η έξοδος από το ευρώ δεν είναι ταμπού
Αναφορικά με το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας ο κ. Χάρις θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πρέπει να υιοθετήσει τη στάση που επέδειξε και η κυβέρνησή της, σχετικά με το πακέτο μέτρων των 11,5 δισ. ευρώ: να εξετάσει όλα τα ενδεχόμενα.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Χάρις τείνει να συμφωνεί με την άποψη που έχει εκφράσει ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, σύμφωνα με τον οποίο θα ήταν καλύτερα για την Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ. Σε αυτήν την περίπτωση, λέει, το νέο της νόμισμα θα υφίστατο υποτίμηση, η οποία όμως δεν θα ήταν και τόσο δραματική. Όπως εξηγεί, οι εξαγωγές της Ελλάδας έχουν ανακάμψει και έχουν πλέον καλό ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ της. Η υποτίμηση θα έδινε ώθηση στις ελληνικές εξαγωγές καθώς θα τις καθιστούσε πιο φθηνές. Παράλληλα, θα καθιστούσε τις εισαγωγές πιο ακριβές αποθαρρύνοντας την προτίμηση των Ελλήνων για εισαγόμενα προϊόντα και ενθαρρύνοντας τη δημιουργία δυναμικής εγχώριας αγοράς για την ικανοποίηση των καταναλωτικών τους αναγκών. Αυτό το σενάριο, τονίζει ο κ. Χάρις μπορεί να μην αποτελέσει επιλογή αλλά αναπόφευκτη πραγματικότητα για την Ελλάδα: «Αν η τρόικα κάνει αρνητική εισήγηση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου προς την Αθήνα, τότε η έξοδος από το ευρώ θα είναι μονόδρομος».
Μια τέτοια εξέλιξη, λέει, θα ενεργοποιούσε άμεσα τα αντανακλαστικά της Ευρώπης, και ιδιαίτερα της Γερμανίας: «Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα έπειθε το Βερολίνο ότι το βαρέλι βρήκε? πάτο. Μπροστά στην υπαρκτή πλέον προοπτική αποσταθεροποίησης ολόκληρης της Ευρωζώνης, η Γερμανία θα έκανε πίσω και θα αποδεχόταν τις εισηγήσεις του άξονα Γαλλίας - Ιταλίας - Ισπανίας».
Η Ευρώπη, τονίζει ο κ. Χάρις θα έτρεχε να στηρίξει την εκτός ευρώ Ελλάδα με πολλούς τρόπους. Γι' αυτό και θεωρεί ότι η γενική διαγραφή του χρέους της Ελλάδας θα ήταν πολύ πιο πιθανό ενδεχόμενο έξω από το κοινό νόμισμα. Σε αυτό το πλαίσιο, λέει, η Ελλάδα θα μπορούσε -υγιής πια- να διεκδικήσει την πιθανότητα να ξαναγίνει μέλος της Ευρωζώνης στο μέλλον...
imerisia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου